Wanhopige handen

Geschreven door

Kruisweg, april 2017

Wanhopige handen

Zijn wanhopige handen,
bebloed en gebroken,
verkrampt van pijn.
Zoeken vergeefs steun
aan het scherpe hout,
op de harde stenen.

Hun wanhopige handen
ten hemel geheven,
smekend om genade.
Of reiken uit om te helpen,
om de pijn te verzachten.

Haar wanhopige handen,
voor het gezicht geslagen,
om niet meer te hoeven zien.
Verbergen de tranen.
Hun wanhopige handen

gevouwen in stil gebed.
Zoeken steun bij elkaar.
Verzorgen liefdevol
voor de laatste keer.

Het is volbracht.
 

W.M. Muller (Incanto/2017)

Log in om reacties te plaatsen